เกาหลีโบราณ

สมัยสามอาณาจักร (พ.ศ. 506 – 1203)

• อาณาจักรโคกูรยอ  พัฒนาขึ้นในบริเวณตอนเหนือลุ่มแม่น้ำยาลู ต่อมา…เผ่าโคกูรยอเริ่มเข้มแข็งมากขึ้นเมื่อราชวงศ์ฮั่นของจีนล่มสลายและสามารถขยายอำนาจเข้ายึดครองมณฑลนังนังจากจีนได้เมื่อพ.ศ.856 …เนื่องจากมีกองทัพที่เข้มแข็งและสามารถต่อต้านศัตรูได้อย่างมีประสิทธิภาพ

• อาณาจักรแพกเจ พัฒนาขึ้นในดินแดนทางตะวันตกเฉียงใต้ทางด้านทะเลเหลืองชาวแพกเจเป็นผู้รักสันติสุขมีบทบาทสำคัญในการสร้างสรรค์อารยธรรมเกาหลีกล่าวคือ ในพุทธศตวรรษที่ 10 แพกเจ มีความสงบและเป็นแคว้นที่มั่งคั่งเพราะทำการค้าขายกับชาติเพื่อนบ้านเช่น จีนและญี่ปุ่น

• อาณาจักรชิลลา อยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของคาบสมุทรเกาหลี แต่อาณาจักรนี้ไม่เข้มแข็งมากนักในช่วงแรก ดำเนินนโยบายเป็นมิตรกับอาณาจักรโคกูรยอตลอด จนกระทั่งหลังสงครามระหว่างอาณาจักรโคกูรยอกับแพกเจ อาณาจักรชิลลาจึงเข้มแข็งขึ้นเป็นลำดับ อาณาจักซิลลามีบทบาทในการรวบรวมเกาหลีให้เป็นปึกแผ่นได้สำเร็จโดยเข้ายึดครองอาณาจักรอาณาจักรโคกูรยอและแพกเจได้สำเร็จ ในพ.ศ. 1211 นับเป็นเวลาที่แคว้นต่างๆในคาบสมุทรเกาหลีรวมตัวกันเป็นครั้งแรก ต่อมาพุทธศตวรรษที่ 14 อาณาจักรซิลลาเริ่มเสื่อมลง จนในที่สุดแม่ทัพคนหนึ่งสามารถตั้งตนเป็นกษัตริย์ละสถาปนาราชวงศ์โคเรียวปกครองดินแดนเกาหลี จึงทำให้ราชวงศ์   ซิลลาสิ้นสุดลงและมีราชวงศ์ใหม่ขึ้นมาปกครองต่อ

สมัยราชวงศ์โคเรียว (พ.ศ. 1411  – 1935 )

        วังกอน ผู้ซึ่งเคยเป็นแม่ทัพของอาณาจักรซิลลา สถาปนาราชวงศ์และตั้งตนเป็นกษัตริย์แห่งราชวงศ์โคเรียว ซึ่งเป็นราชวงศ์ที่สร้างสรรค์ความเจริญให้กับเกาหลี ดังเห็นได้จากชื่อราชวงศ์   โคเรียว เป็นที่มาของชื่อประเทศเกาหลีในปัจจุบันวังฮู อาณาจักรนี้เจริญสูงสุดในสมัยกษัตริย์มุนจง ยุคนี้เป็นยุคที่ส่งเสริมพระพุทธศาสน มีการทำสงครามกับพวกญี่ปุ่นและมองโกล ถูกจีนควบคุมในสมัยราชวงศ์หงวน จนเมื่ออำนาจของราชวงศ์หงวนอ่อนแอลง อาณาจักรโคเรียวต้องพบกับปัญหาโจรสลัดญี่ปุ่นและการรุกรานของราชวงศ์หมิง ในที่สุดทำให้ฝ่ายทหารมีอำนาจมากขึ้นจนนำไปสู่การยึดอำนาจของแม่ทัพยีซองเกและสถาปนาราชวงศ์ใหม่ขึ้นเมื่อ พ.ศ. 1935

สมัยราชวงศ์โชซอน (พ.ศ. 1935 – 2435)

     ยีซองเก แม่ทัพแห่งราชวงศ์โคเรียว ได้รวมเกาหลีเป็นปึกแผ่นและตั้งราชวงศ์โซซอน โดยสถาปนาตนเองเป็นกษัตริย์เซจงแห่งราชวงศ์โชซอน โดยมีศูนย์กลางอยู่ที่กรุงโซลในปัจจุบัน ในสมัยนี้ส่งเสริมลัทธิขงจื้อให้เป็นลัทธิประจำชาติและไม่ส่งเสริมพุทธศาสนา ในราชวงศ์นี้เองที่ประดิษฐ์อักษรฮันกึลขึ้นใช้แทนอักษรจีน ความขัดแย้งกับชาติตะวันตกโดยเฉพาะเรื่องคริสต์ศาสนาและความแตกแยกในหมู่ขุนนางทำให้ราชวงศ์นี้เสื่อมลง จนถูกญี่ปุ่นยึดครองและล้มล้างระบอบกษัตริย์ไปในที่สุด

       ราชวงศ์โชซอน ได้สิ้นสุดลงในปี ค.ศ.1910  ในปลายศตวรรษที่ 19 เกาหลีถูกยึดครองโดยญี่ปุ่น ประชาชนโดนรีดนาทาเร้นเพื่อผลประโยชน์ของจักรวรรดิญี่ปุ่น ผู้ยึดครองพยายามลบล้างวัฒนธรรมเกาหลี แม้กระทั่งห้ามชาวเกาหลีพูดภาษาของตนเองแต่ชาวเกาหลีก็ต่อต้าน ตลอดมา ทั้งจากภายในและภายนอกประเทศกระทั่งประกาศยอมพ่ ายแพ้ของญี่ปุ่นซึ่งเป็นการยุติสงครามโลก ครั้งที่สอง

       ภายหลังช่วงญี่ปุ่นยึดครองอันน่าเจ็บปวดสิ้นสุดลง สงครามเกาหลี(1950-53) ก็อุบัติขึ้น คาบสมุทรเกาหลีถูกแบ่งออกเป็น 2 ส่วน  ที่บริเวณเหนือเส้นขนานที่ 38 คือ ประเทศเกาหลีใต้มีระบอบการปกครองประเทศเป็นระบอบประชาธิปไตย ส่วนประเทศเกาหลีเหนือมีระบอบการปกครองประเทศเป็นระบอบคอมมิวนิสต์  โดยถูกคั่นกลางโดยเขตปลอดทหาร  ประเทศเกาหลีอยู่ภายใต้สภาวะการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ทั้งทางสังคม เศรษฐกิจ และการเมือง แต่ประเทศก็เจริญก้าวหน้าเป็นส่วนสำคัญในประชาคมระหว่างประเทศ และได้พิสูจน์ ตัวเองด้วยการเป็นเจ้าภาพที่ดีในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิคปีพ.ศ. 2531 (ค.ศ. 1988) และการแข่งขันฟุตบอลโลกที่เกาหลีและญี่ปุ่นปีพ.ศ. 2545 (ค.ศ. 2002) ปัจจุบันเกาหลีเป็นประเทศที่มีเครือข่ายเชื่อมต่อระหว่างประเทศมากที่สุดแห่งหนึ่งในโลก ด้วยการเติบโตที่รวดเร็ว ต่อเนื่องทางระบบออนไลน์และภาคโทรคมนาคม เกาหลีมีชื่อเสียงด้านการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่รวดเร็วอย่างมากจึง

กำหนดมาตรฐานโรงงานอุตสาหกรรม ระดับนานาชาติได้ เกาหลีเตรียมตัวเป็นศูนย์กลางของภูมิภาคเอเชียในฐานะประตูสู่เอเชียตะวันออกเฉียงเหนือ อีกทั้งชาวเกาหลีก็พยายามสร้างสะพานทั้งสะพานของจริงและสะพานเชื่อมต่อ ไซเบอร์เพื่อสร้างมิตรภาพและ ความฝันกับผู้คนทั่วโลก